نه کسی می‌آید
.نه می‌رود حالا
گاهی
پیرمردی می‌گذشت از پای پنجره آن روزها
.با دوچرخه‌اش
و صدای جیغ کودکی می‌آمد
.که دوچرخه می‌خواست
و ما
بالای شهر بودیم
در ارتفاع پوچ چند تا خیال مردد
.جایی که هیچ‌کس دوچرخه نمی‌‌خواست